Kardelen Şiiri - Özge Özgen

Kağıttan gemiler geçerken içimden
Bir tarafı eflatun şarkılar düşüyor dilime
Aklımda kalanları bir bir yazıyorum
Şiir diyorlar ama; değil

Kızıla boyadığımda saçlarımı
İncecik bir kızdım önceleri
Yeşile duran gözlerimden kahverengi hüzünler dökülürken;
gövdemden ölü kuşlar çıkardığım günlerde sıradandı
Sonradan öğrendim

Nasırlı ellerimin değdiği yerlerde
yüzünden dökülen acemi cümlelerle yazılmış şiirleri
kalbimin ucuna yedekledim
Kaç mektup birikti bilmiyorum
kaç şarkı sustu onu da
Söyleyemediğim o kadar şey varki
Olur ya yine de sorarsan ;
sesimin tek yumrukla kısıldığı bir mürekkebin
alt dizesiyim ben
Bir fesleğen gölgesi buldum kendime
Her yağmur yağdığında
içime doğru tutuyorum kardelenleri...