Atar bazen çığ altına kendini
Karda kışta açar bizim Kardelen
Tutar bazen sığ yamaçta kendini
El değdirtmez kaçar bizim Kardelen
Ateş gibi dokunanı yakıyor
Poyraz ile bülbül gibi şakıyor
Kefen gibi kar beyazdan bakıyor
Kış mevsimin seçer bizim Kardelen
Gözden ırak yanlızlığı seçiyor
Su istemez alttan üstten içiyor
Bahar sevmez sıcaklar da geçiyor
Yakar güneş geçer bizim Kardelen
Gelin gibi yeşil beyaz boyanır
Ateş basar kara kışa soyunur
Poyraz yele fırtınaya dayanır
Sam yelinden göçer bizim Kardelen
Hayran oldum görür görmez bu yaşta
İnce belde toplu canda ak başta
İskan etmiş zirveyi duruyor uçta
Yanlızlığı içer bizim Kardelen
Gizemli hayatı taşıyor canda
Resul'um kendini görüyor onda
Zirveye çıkanlar düşüyor sonda
Kanadı yok uçar bizim Kardelen
...... 22.01.2010
Şiir:Resul Civcik - Ayrancı Karaman
Kayıt Tarihi : 10.10.2020 15:27:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Resul Civcik](https://www.antoloji.com/i/siir/2020/10/10/kardelen-397.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!