Kardelen Şiiri - Yasemin Tuğba Algın

Güneş ilk defa boranı kesiyordu,
Sabah bir meltem-i bahar esiyordu.
Kışın yadigarı uğramadı toprağa,
Kar taneleri düşmedi ölen yaprağa.
Tarumar oldu beklenen kar,
Yükseldi ateş topundan çıkan har.
Toprağı uyandırmaz ise bahar,
Sağlar mı dermansıza yarar?

Dalga dalga büyüyen duru kardelen!
Meçhul bir vakitten rüzgarı delen.
Şu sahte bahara uğrar mısın?
Hatırası yegane kalan nazlı yaren.
Kokun yayılıp estiyse serinden,
Tahammülün ağırlaştı, saplandı belinden.
Naçizane söylemin de uçtuysa yerinden,
O meftun yanın, kaçtı evinden...