Kardelen Şiiri - Erdem Gümüş 2

KARDELEN

Sana gülüm derim de, bülbül konar dalına
Sen de eyüle deme, hazan vurur, yel vurur,
Bağban girer bağına, talan düşer çalına
Yaban değer her güle, kızan vurur el vurur.

Yad el derer goncanı, kem dil vurur her gelen,
Karda açan canan ol, bir ben derem Kardelen

Papatyasın diyemem,tutam tutam yolunur,
Seviyor sevmiyorla kopartırlar can seni
Bir vazoya koyarlar, mis kokarsın solunur
Soldurmaya kıyamam, vallahi canan seni.

Buket çelenk tez solar,yere atar her gelen
Serde açan canan ol, bir ben saram Kardelen.

Sana Nilüfer desem, sulara tuz karışır,
Acı gölde yaşanmaz, yar olmazki kayalar,
Hangi çiçek sen gibi karlı suyla yarışır,
Göl dediğin çöl olur, çölü kumdan sayalar

Kar yağmadık çöllere,su serpemez her gelen,
Harda açan canan ol, bir ben yarem Kardelen.

Arı seni pek sever, lavantam dersem eğer
Sen farkında olmazsın, kokun siner her yere
Petek petek bal olur,tadın damağa değer,
Menekşeye benzetmem, hercai kokar dere,

Miski amber diyerek,yüze sürer her gelen
Nurda açan canan ol, bir ben sürem Kardelen

Lapa lapa yağarım, uyuduğun toprağa,
Yorgan olur sararım, yastığındır sol yanım
Güneş olur ağarım, kar altında yaprağa,
Koy başını sineme, solun uyusun canım.

Benden yağsın yağmurun, tenlerine her gelen,
Yarda açan canan ol, bir ben verem Kardelen.

Başka çiçek koklamam, nevruz çiğdem neyime
Lale zambak istemem, gelincikler haramım,
Yüce haktan diledim, sen düşesin payıma
Tüm çiçekler bir yana, sensin benim saranım

Göçer olsun gönlünden, bugüne dek her gelen,
Sırda açan canan ol, bir ben erem Kardelen.

Kul Figani sözüne, küsmesin hiçbir çiçek,
Ben onu saklı sevdim, bir tek Allah'a ayan.
Her mecnunun Leyla’sı, aşk zehrini içecek,
Ben onu farklı sevdim,dayan yüreğim dayan

Imkansız bir yoldayım,sebep sorar her gelen
Perde açan canan ol, bir ben girem Kardelen

KUL FİGANİ (Erdem GÜMÜŞ)
06.09.2014 ÖZBEKISTAN/Samarkand