Kardelen Şiiri - Zeki Şekerci

İlkbaharda, alaca karda, karların arasında,
Toprağın ilk armağanı,
Kara kışa inat,
Filizlenen sen,
Nazlı kardelen.
Nasıl da dalgalanır saçların ılık rüzgarda,
Karlar dayanamaz sıcaklığına.
Bir yandan erir akar engine,
Rengini bırakır senin tenine.
Sen kardelen çiçeği,
Yaprağına rüzgar essin istemem.
Tenine çiğ yağsın istemem.
Sana dokunmaya korkarım,
İncitirim diye, belki bilmeden.
Uzaktan seyretmeli derim hep,
Böyle güzellikleri.
Yürekle okşamalı,
El değmemeli.
Sen kardelen çiçeği,
Toprağın ilk armağanı.
Seni karlar gibi,
Dokunmadan sevmeli.