Kardelen Şiiri - Hamza Mamaş

Üzülmeyeceğim artık.
Üzmeyeceğim seni.
Üzmeyeceğim kendimi.
Sen, sevme beni,
Ben sevmiyorum seni.
Sevgilim unutur musun beni.

Kocaman, yerin bende
Kâh tende, kâh tinde.
Yokluğun yara açamaz bende.
Çok güzel anılar yaşadım seninle.
Hayat, bir keyifti gölgende.

Ne zaman açarsan aç gönül bahçemi,
Orada temaşa edersin seni.
Badı-ı sabaya kaptırdım hayallerimi.
Güller açarken bıraktım ellerini.

Bir rüzgârdın esip geçen.
Bir damlaydın penceremden kayıp giden.
Pınardın bahçeme hayat veren.
Kardelen misali bir sevdaydın,
Bir bahar rüzgârında savrulup giden.