Kardelen Şiiri - Kara Osman Nalbant

Güneşi görmeden, yazı yitirdim
Bir günde ağardı başım kardelen
Bülbül gülü ben de seni yitirdim
Sel oldu akıyor yaşım kardelen

Gelinsiz konağın bacası tütmez
Sen gittin gideli serçeler ötmez
El ele vermeden çilemiz bitmez
Açarsan yaz olur kışım kardelen

Her izin duruyor, bastığın yerde
Yuvamız yerinde, sevimiz nerde
Tabipte ilaç yok, bendeki derde
Yaradan’a kaldı, işim kardelen

Sevda çınarında yemyeşil daldım
Kara haber geldi kuruyup kaldım
En ağır yarayı dün senden aldım
Yıkıldı doğrulmaz kaşım kardelen

Gün gelir terk eder canım bu teni
Bu sana son sözüm unutma beni
Düşünde bir hoyrat koklarsa seni
Çatlar başucumda taşım kardelen