Kardelen Şiiri - Mehmet Mert Çam

Umuda gitti doksan bin Kardelen,
Susuz, aç, karlı, sarp gecelerde.
Açamadan gitti doksan bin Kardelen,
Gündüzü göremeden gecelerde.

Kan kustu karlar,
Kefen oldu onlar.
O bakir dağlar,
Mezar olur, saklar.

Hayal oldu Turan!
Hani nerede düşman.
Doksan bin oldu viran!
Bir kurşun atamadan.

Tanrı Dağları ses ver!
Biz, buradayız Allahuekber!
Göremeden Türk-ü Azer,
Sarıkamış’tan yoktur bihaber.