Dağların soğuk rüzgarında açan
Beyaz bir çiçek gibi büyüdü sevdamız,
Her fırtınada inadına yeşerdi,
Her kışın ardından bahara selam durdu.
Bir sır gibi saklıydı içimde adın,
Toprağa kök salmış bir özlemin nağmesi,
Ve ben, her gece o sessizlikte
Seninle yankılanan türküyü dinledim.
Gözlerin,
Fırat’ın derin maviliklerinde saklı,
Bir ufuk çizgisinden düşen yıldızlar gibi,
Her bakışında umut olur içimde
O eski çağların masalları.
Seninle tanıdım ben,
Güneşin doğuşunu,
Ve her adımda yeniden doğar sevdamız,
O vadilerin sessiz sabahlarında.
Bir destan yazdılar adımıza,
Coğrafyanın taşlarına işledi aşkımız,
Ayrılığın zehri ne kadar ağırsa da,
Yüreğimde filizlendi sana dair her söz.
Bu kadim topraklar tanık olsun,
Birlikte büyüttüğümüz sevdaya,
Ve şimdi ellerin ellerimde,
Yürüyelim sonsuzluğa doğru,
Aşkımızın göğünde yıldızlar altında.
Rüstem Badıllı 3
Kayıt Tarihi : 7.10.2024 05:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!