Kardelen Şiiri - Cemal Aydoğan

Kardelen
İki çiçek varmış
Çılgınca delicesine
Birbirlerine aşıkmış
Her baharda açarlarmış
Kelebekler konarmış üzerlerine
Bir gün çiçeklerden birisi diğerine
Biz doyamıyoruz birbirimize
Ömrümüz yaz sonunda bitiyor
Gel beraber kışında açalım demiş
Her ikisi de söz vermiş
Güvenmişler birbirlerine
Bir diğeri sabırla beklemiş
Yazın sona ermesini
Sonbahar geçmiş
Karakış gelmiş
Çiçeklerden birisi rengarenk açılmış
Zemheride soğuk ayaz
Kırmızı,sarı mavi, çiçeklerle bembeyaz
Lakin sevdiceği gelmemiş
Beklerken umutla sevdiceğini
Boynu bükülü kalmış
Nereden bilsin
Sevdiceği kışı beklemeden
Yazda açmış
Kışın açan çiçeğin adı kardelen
Sevdiceğini beklemeden
Açan çiçeğin adı hayırsız
Yani hercai olmuş
Kardelen çiçeğinin
Hayranım mavisine
Benzetirim bir dilberin gözlerine
Abdal Divane gönlüm gezinir
Dalar giderim evrenin derinliklerine