Kardelen... Şiiri - Ziya Tüfekçi

Bir ufukta başlıyor yüzün...

Deniz...
Mavi...
Gözlerin...

ve bedenimde;
aklımı başımdan alan bu sağır özlemler,
kalbimde uçuşan kelebekler,
sebepli sebepsiz ağlamışlıklar,
hatta dolu dizgin beklemişlikler...

Bir ufukta çoğalıyor yüzün...

Bir şarkı...
Feriğim...
Sen...

ve aklımda;
kavuşması eksik bir aşkın parçaları,
yüreğimdeyse bütün melodilerde anımsadığım yüzün...

Bir ufukta bitiyor yüzün...

Dünya...
Aşk...
Son...

ve içimde;
bir çocuğun ağlamaklı sesine bir şeker kıvamında dolan,
öncesi yok,
sonrası yok,
bir kardelen çiçeği özleminde sen...

Ve olmamışlığın, olamamışlığın...