KARDELEN
Kendi beyaz beyazların içinde
Aşmışsın soğukta yine kardelen
Senin yerin farklı benim gönlümde
Kış günü benimle dağda kardelen.
Benim gibi sende yalnız kalmışsın
Başın eğmiş derinlere dalmışsın
Bahar yakın diye haber salmışsın
İçime ışıksın dağda kardelen.
Sevip sevilmeyen bırak üşüsün
Birçoğunun hayalisin düşüsün
Karda hayat bulan Hakk’ın işisin
Şükredip durursun dağda kardelen.
Kayaturan, koparmaya kıyamam
Sizi seyre üç beş saat doyamam
Kim bilir ne dersin bana duyamam
Ah anlasam dilin dağda kardelen.
16.02.19985 Saat: 09.48
Şevki KAYATURAN
Kayıt Tarihi : 1.4.2013 22:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!