Her akşam güneş battığında
Karanlık dört duvar arasında
Üzerime kapanır koğuş kapısı
Serseri kurşun gibi dolanır hüzün
Sol yanıma bir hançer gibi saplanır
Senden uzakta hasretin gülüm.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
