Her akşam güneş battığında
Karanlık dört duvar arasında
Üzerime kapanır koğuş kapısı
Serseri kurşun gibi dolanır hüzün
Sol yanıma bir hançer gibi saplanır
Senden uzakta hasretin gülüm.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
