Çok kırılgan narin bir gül,
Gülsün özü Kardelen’in...
Ahu zarda ağlar bülbül,
Figan sözü Kardelen’in...
Sevda başta kavak yeli,
Hüsran çalar gönül teli,
Ayrılığın zor bedeli,
Yürek közü Kardelen’in...
Gönül hasret bir ışığa,
Gün doğmuyor bu aşığa,
Küsmüş değmez el kaşığa,
Soldu yüzü Kardelen’in...
Es Nemrut'tan deli rüzgâr,
Güzel yürek hüzünlü gar,
Ne dert bırak ne de efkâr,
Yaştır gözü Kardelen’in...
Cantekin der; kıştır yazı,
Yakmış gülü aşk ayazı,
Bahtı olsun kar beyazı,
Bitsin güzü Kardelen’in...
Kayıt Tarihi : 25.11.2010 00:02:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Kardelen senin aşkını yazdım. Beni affet!
![Mahmut Cantekin](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/11/25/kardelen-259.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!