Hiç kimse ortada görünmüyorken,
Sahte, iki yüzlü güneşlere aldanıp,
Neden gönlünü zamansız açarsın?
Ömrün, sadece bir mevsimlikken,
Neden ölmek için günlerini sayarsın?
Çiçeklerin, en bahtsızı, en yalnızı,
Herkes sevdiği ellerde koklanırken,
Sen neden koparıldığında solarsın?
Allah'tan başka kimseye güvenme!
Kardelen, O'ndan ayrıldığın için perişansın.
Kayıt Tarihi : 25.4.2014 12:10:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!