Kardelen Şiiri - Atilla Durukan

Ve
bu aciz tam uzaklaşırken senden,
gözlerin,gözlerimi aldı nihayet benden.
ellerimi uzattım,ellerini almak için,
ellerim uzaklaştı,ellerin olmak için.

ellerindekiateş,yakarken ellerimi,
ellerinin alevi,eritti ellerimi.
herşeyimibırakıp uzaklaşırken senden,
bir parça kaldı,uzaklaşmayan benden.

bir damla kangibi düşerken topraklara,
örtülürken üstüme yorgan diye topraklar.
bir fidan bitiyordu topraktan semalara,
aglıyordu üstümde sessiz sakin kardelen.