Kardelen Şiiri - Nail Akgedik

Yıllarım onbire yeni vurdu.
Yirmiikisinde sen öğretmensin,
Yazan vesikadan sonra…

Tarih onbir yıl önce 97’nin kasımı,
Elimde öğrencilik valizim,
Çeketimde ucu azalmış kalem,
Arkamda bıraktığım yar; İstanbul.
Gidiyorum cebimde vesikam,
Bedenimde öğretmen yazan ten,
Yüreğimde dopdolu heyecan,
Bakışlar var üzerimde,
Ben soğukta üşürken,
Bıraktılar elime,
Bir tutam kardelen…

Boynu büküktü umutlarının,
Eğilmişti bedenleri beyaz örtüye,
Oyuktu verdikleri mücadele,
Çizikti yaprakları anlamsız,
Unutmuşlardı kardelenleri,
Al bayrağımın gölgesinde pervasız.

Ben soğukta üşürken,
Aldım elime,
Bir tutam kardelen…
Serpildi sevgiyle umutları,
Doğruldu gök mavisine bedenleri,
Doldu bahar bestesine rayihaları,
Örüldü desen desen yaprakları,
Vatan buldu kardelen,
Al bayrağımın gölgesinde,
Umut oldu kardelen.

Şimdi bahar çiçekleri,
Yaz şarkısıyla çalıyor gönlümde.
İçinde kardelenlerin sesi,
Dalga dalga sardı
Güneş gibi her yeri,
Parça parça ısıttı,
Vatanın tümünde
Köhne bırakılmış sathı,
Yeniden filizlendi,
Tomurcuk kardelenler,
Al bayrağımın gölgesinde.
Hayalleri gerçeğe büyüttüler

Yıllarım 70’e el verse de
Bitmez kardelen sevdam,
Tükenmez tınısı melodimde,
Sönmez hayalimde kardelen.

16/03/2009 Yeniköy/Başiskele