Kardelen Şiiri - Bahri Kandaz

Kaç bahar geçti ömrümün girdabından
Hazan mevsimine mahküm bu günül
Duyamadı bülbüllerin sesini bakamadı çiçeklere
Gönül gözüm kördü....
Sonbahar rüzgarları gönül penceremi aşındırırken
Karlar yağıyorken gönül bağıma
Fırtınalar savururken göz yaşlarımı
Kardelen çiçeği araladı gönül penceremi
Sevgiyle ısıtıp yüreğimi
Gönül dağımdaki buzulları eriten sıcacık yüreğiyle
Yüreğime dokundu sessizce
Gönül bahçemde umut çiçekleri açtı
Yüreğime hoş geldin kardelenim
Baharımsın umudumsun canımsın
Kardelenim hayatın anlamısın
Beraber yürüyelim hayat yolunda
Bilirsinki ölüm bekler bizi yolun sonunda
Beraber gülelim birlikte ölelim kardelenim