sis çökmüş
puslu gözlere
havaya değil
toprağa...
diz çökmüş
kardelen
tuğçe tuğçe
damla damla
gözyaşı olmuş
erirken
yanıpta aydınlatan mum
gibi
erimiş nice bahadırlar yiğitler
ardından
gözyaşıyla sulanmış
çöldeki kuru fidan
kardelen
yitik bir anı olmuş
daima yanındayken
yok
olmuş
varlığı
daima elindeyken
...
kardelen
bir rüya olmuş
uyumadan görülen...
Kayıt Tarihi : 10.5.2008 13:54:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
sevgili kardeşim tuğçe ye 10.05.2008 izmir
kardelen güzelliğinde...
saygılar kaleminize....
TÜM YORUMLAR (1)