Kardelen Şiiri - Bedir Kuş

Veda etmemişti bana sabah yıldızı
Ben uyandığım da.
Tiz sesiyle muştuluyordu çil horozum
Şafak vaktinin doğduğunu.
Güneş her zamanki gibi,
Yeni bir güne “merhaba”diyordu gülümseyerek.
Kardelen çiçeğim
Baharın habercisiydi sanki,
Sabrı kardelenden öğrendim.
Yaşamayı,aşkı da o öğretti bana.
Yitirilen umutlarımı,
Kaybettiğim aşkımı
Onda buldum.

“Üzülme,kederlenme
Hiçbir zaman,
Ama hiçbir zaman
İnancını ve de sabrını yitirme.”dedi bana.
Her gecenin mutlaka bir sabahı,
En çetin geçen kışın da baharı
Olduğunu o anımsattı.
Yıldırmasın güzelim seni de
Baskılar,zulümler…
Sindirmesin gördüğün işkenceler
Dünyanın en nadide çiçeğisin sen,
Sakın solma.
Sen solunca hayatım kararır
Seninle doğdum,
Öleceğim seninle.
(25.05.1999-İSTANBUL)