Yüreğim; duayla umut sağarken.
Sen gittin,yağmular gökten yağarken.
inen zemheriydi, benim yürekten.
mevsimi gelmeden, karlar yağarken.
Nedir bu aklarki, sacıma düşen.
Daha baharında, kara gömülen.
Vefasız dostlardı, hep bana gülen.
Onlara inat ki; çıktı kardelen.
Aynam sular iken, oldu kardelen.
Kim demiş dirilmez; baharda ölen.
Her mevsimde açar; çicek sevgiden.
Ben sustum,şimdi sen konuş kardelen.
Kayıt Tarihi : 24.4.2008 00:41:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!