kan pıhtısıydık,ruh üflenip çıktık anne rahminden.
ruhlarımız konuşmuş,tanışmış sanki,gelmeden ruhlar aleminden.
sonra ben bir kar tanesi oldum,sen de bir kardelen.
sendin bana hayat veren ve bendim aşkının sıcaklığıyla eriyen.
sen ey dağ yamacındaki kardelen.
kar tenesiyim ben; üzerine düşerek başlayıp hayata üzerinde eriyip ölmek isteyen.
Beni kör kuyularda merdivensiz bıraktın,
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Devamını Oku
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta