Acıya mahkûm değiliz biz,
Sonsuzluğa yaver değiliz…
Kaç bahar kaldı ki şunun şurasında.
Sen de bir şeyler söyle, susma…
Unut artık sırtındaki hançerleri
Her bahar yeni bir sevdadır bunu unutma.
Son diye bir şey yoktur hayatta,
Hep başlangıçtır yaşadıklarımız…
Avcılar, kendilerini güçlü sanırlar,
Oysa güçlü olanlar yüreklerini namluya sunarlar.
Buğulu göllerin kuğusu,
Doğanın en güzel yaban kokusu,
Unutma ki sevgili kardelenim,
Güneş, karları eritir, toprağı değil.
Kayıt Tarihi : 5.4.2007 01:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Chatlac_/mayıs_/2003
![Deniz Kalacı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/05/kardelen-137.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!