Karlarla kablanmış, dağın zirvesi,
Hoyratca esen rüzgar iniltisi!
Çözülen demetten dökülmüş gibi,
Gülümsüyor kar delen çiçekleri…
Kimse budamaz dallarını,
Kimse ekmez tohumlarını,
Hep seçer zirveleri,
Dinle sevdiğim, bu ayrılık saatidir.
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Devamını Oku
Dünya var olalı beri çirkin ve soğuk,
Erken içeceğimiz bir ilaç gibi.
Tadı dudaklarımızda acımsı, buruk.
Bu saatte gözyaşları, yeminler,
Boş bir tesellidir inandığımız.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta