Kardelen Şiiri - Hakan Baş

Yokluğunu adım adım yaşıyorum sokaklar da
Silinmiyor gözlerimden o son bakışın hep aklımda
Harabe olmuş yıkılsa da hayallerim
Ben sende kalan o sevgimin peşindeyim

Ağlarım taş duvarlar yıkılır üzerime
Omuzlarımda ağır yük alıştım ben hasretine
Bu viran şehir senden bana kalan son hediye
Yokluğunda öğrendim mahkûmum ben sensizliğe

Ser sefil yürüdüğüm boş kaldırımlarda
Seni arayan gözlerim hep ufuklarda
Kalemi kâğıdı bırakıp bir gün murada
Erse de yüreğim hep senin yanında

Tükenirse bir gün dillerde dua
Bende ki bu kalp seni unutur sanma
Düşersem bende toprağın bağrına
Elinde kardelen gelir misin mezarıma?
***HAKAN BAŞ***