Kardelen Şiiri - Savra Raperin

Gecedir...
Sağılır sevda ak yüzünden,
Derin koylarında ömür okyanuslarının.
Hezimet sonlu öykülere adreslenir serim
yitirilen ve yitirilecek olana...
Oysa,
Ölüm doğurmaya çeksede sancılarını ülkem
Dağ değimli uçurum sırtı olsada yaşamak,
Açar güller çoğu zaman
Oldurduğun erinçlerin kırıntıları
Yedi iklim Kardelen
Ve yeni bir ufku giyinir
Toz büzülü gravürlerde gülmek olur an'da
Hüzün akacak yol ararken,
Işıyan sen im'li camekanlarında kentin
Akla içini...

Martılar kanatlanır gözlerinden,kırılgan,acıyan...
Kıyı makamında düş eteklerini sürükleyen rüzgar.
Uğur'da kurşun yarası,büyür Kardelen...
Eksik bir varoluştur böylesi hiç olmamış gibi
Soğuk...
Karanlık...
Ve korkusuz ellerinde gün...
Donuk gözlerine kazınık yazgımda...
Çiğ ıslağı toprak kokusu,oyun çağı çocukluğumun...