Kârdayım..... Şiiri - İbrahim Tetik

Suskunluğum ağır bastı gene,
Duruyordum dudaklarımı dahi kıpırdartamadan,
Canım hiçbirşeyler çekmiyor,
İçim bir acaiptir,daralıyordu,
Sanki ritmi bozuk atan kalbim,
Çıkmak istiyordu göğsümden,
Sağa sola yalpa yapıp,
Vücudumun azalarını da etkiliyor,
Bir nevi onları da,isyana teşvik ediyordu,
Nedendir? bilinmez,
Keyfi yok galiba bu beden de,
Memnun olmadığı da açık,
Normalin üzerinde atışlarıyla,
Acil durum ilan edip,
Siren seslerini çaldırıveriyordu,
Tatmin olmuyor du,hiçbirşeyden,
Ne yaptımsa,edememiştim memnun,
Daha ne yapabilirdim ki? ,
Herkesin yaptığını,bende yapıyordum,
Demek ki,farklı birşeyler yapmam gerekiyor,
Ama ne? ...
Buldum! buldum! ,
Evet galiba buldum,
Aklıma gelen şu âyeti kerime beni çark ettirmişti:
'Kalpler ancak ALLAH'ı anmakla tatmin olur',
Evet,evet buydu işin püf noktası,
Neden daha önce aklıma gelmemişti? ,
Başka ne olabilirdi ki? ,
Duraklayıp bir ara:'Aklımı seveyim ',
demek geldi içimden,
Haklıydımda,
Tabi ki:'Aklımı seveyim',
Daha önce,neden bunu düşünememiştim ki,
Hemen uygulamaya geçmiştim,
Hiç zaman kaybetmeden,
Belki de geç bile kalmıştım,
Hayır,hayır geç değil,
Bellki de geç,
İçimde rahmâni ve şeytâni iki hissin,
Tartışmasına da şahitlik ediyordum,
Sonun da noktayı koydum:
'Zararın neresinden dönülürse kârdır',
İşte bu kadar,
Geçbile kalsam,telafi yoluna gitmeliydim,
Zarar da bile olsam,kesip atmıştım bile,
Yâni kârdayım.....