Ezme sen beni kardaşım
Sen insansın, ben kuş muyum?
Bedenimle senle eşim
Sen merkezsin, ben uç muyum?
İnsan olda, kendini bil
Sev herkesi, sende sevil
Gören gözdür, söyleyen dil
Sen dürbünsün, ben mat mıyım?
Yükseklerden bakma öyle
Engin konuş, engin söyle
Gururlanıp, azma böyle
Sen yolcusun, ben hat mıyım?
Yaratıldık aynı özden
Kişi belli olur sözden
Yanlış yapıp, düşme gözden
Sen olgunsun; ben ham mıyım?
Zamanım der tin bedende
Tin, ten buluşunca tende
Saf tuttuk, oluştuk gen de
Sen merceksin, ben kum muyum?
23.03.1988
Süleyman ZamanKayıt Tarihi : 10.9.2005 12:56:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Süleyman Zaman](https://www.antoloji.com/i/siir/2005/09/10/kardasim-asik-veysel-e-nazire.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!