Bahçende açan güller,
Üstünde bitti Kardaş.
Gülde öten bülbüller,
Uçtu da gitti Kardaş.
Ateşlendi gönüller,
Burnumda tüttü Kardaş
Yakıpta geçti günler,
Sanma unuttu Kardaş.
O çırpındığmız günler
Hepsi umuttu Krdaş.
Bizi ağlatan dertler
Seni uyuttu Kardaş
Yazarken ağladım, okurken ağladım.
Kalemden harf damladı, gözümden yaş.
Ellerimle kaderini bağladım,
Seni elimle uğurladım KARDAŞ
27,4,2012 Kardaş'ım Yakup'a.
İsmet AnikKayıt Tarihi : 3.12.2015 16:53:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
KardaşımYakup'a
![İsmet Anik](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/12/03/kardas-22.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!