Yolları kar dolamış;
Yüreği hüzün.
Soluğu buz dondurmuş,
Umudu ölüm.
Mevsim kapkara bir güzdür,
Sevda ocak da kıpkızıl bir köz.
Yar uzaklarda,
Solmuş bir gül.
Bekler baharı;
Yolları çözecek,
Hasretin ilmeğini kesecek,
Günü bekler.
Nasılsa keser;
Bu kardan urganı.
Ve açar umuttan yolları.
Güneştir bu güneş.
Nasıl doğuyorsa her gün;
Öyle dirilir.
Öyle kavuşur kara,
Öyle doğurur umutları.
Kayıt Tarihi : 28.4.2003 20:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!