Önceleri kartopuyken
Dönüştü kardanadama sevdamız.
Eriyecekti günün birinde
Her kardanadam gibi.
Biliyorduk ikimiz.
Beresi atkısı yoktu
Öyle savunmasız
Duyarlı ve narin
Duruyordu hayatın ortasında.
Kış güneşine dayandı
Defalarca görünüp kaybolan.
Ne yazık!
Önce ilkbahar, sonra yaz geldi.
Kavurucu sıcak engeller.
İmkansızı istemek olurdu
'Yine kış gelecek; bekle,
Dayan kardanadam' demek.
Bir kere eridi mi, bir daha
Toparlanamayacağını bilerek.
Bir kardanadamdı bizim sevdamız.
Kayıt Tarihi : 24.9.2008 23:57:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!