Ölüm müdür kostuğum kar yağarken
Oyunlar içinde, bir ben miyim tükenen
Yaptığım kardan adamlar gibi
Bir ben miyim, soğuk soğuk eriyen
Karlı havaların kızıl karanlığında
Güneşim kaçmış, gözlerimden ırağa
Ellerim uzanırken uçsuz bucaksız sırlara
Adım adım yaklaşıyorum,kardan sonsuzluğa
An gelir, kar içinde gözler kapanır,
Ninniler söylenen rahat bir kucakta
An gelir, kardan kapanan yollar açılır,
Ve bir rüya en güzel yerinde son bulur
Dualarla açılmıs, kardan toprakta
Beyazlamış yüzün, kardan karatoprak
Soğuğun beyazı hakim yeryüzünde
Sinsice gelen uykuların ağırlığı gözlerimde
Sessiz geçen bir film sahnesi gibi
Habersiz kucaklayacak beni, kardan toprak
Saçlarıma kar yağıyor usul usul
Ufuklarımda kızıllaşmış bir hava
Vedalaşsam mı artık, gunahlarimla
Bir melek yüklenmiş bedenimi kollarına
Karda izim kalmaz basamaklarda
Kuş misali yükseliyorum, semaların koyuluguna
Saçlarımın inine toplanmış yıldızlarla
Huzura eriyorum, yağan karın sonsuzluğunda
An gelir, kar içinde gözler kapanır,
Ninniler söylenen rahat bir kucakta
An gelir, kardan kapanan yollar açılır,
Ve bir rüya en güzel yerinde son bulur
Dualarla açılmıs, kardan toprakta
Emin Bekiroğlu
Kayıt Tarihi : 13.10.2024 23:53:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!