Kardan aşk dağı... Şiiri - Emre Bardakcı

Tepelerde bırakmışlar aşkımı,
Sessiz olun yoksa benden kaçtı mı?

Ağır aksak çıkar mıyım yanına?
Tekrar alıp basar mıyım koynuma?

Yükseklerde hissettiğim bir duygu,
Yaklaştıkça selam çakıyor uyku…

Ve uyusam gelir miyim yanına?
Cesetlerim kabul müdür aklında?

Aklımdadır hiç bitmemiş masalım,
Tepelerde satır başı yağarım…

Ve ellerim kalem değil ki yazsın,
Ya da alet değil bu aşkı kazsın!

Dizlerimde duygu yüklü sancılar,
Adım başı bir gözyaşı yakalar…

Ve gözlerim soğuklarda bir korkak,
Gözyaşı sıcak, ısıtır berrak…

Güneşlerim kaldırmıyor karları,
O yağdıkça bana çeker anları…

Ve yırtmıştın kalbimdeki her şeyi,
Bilmez misin her şeyim o resmindi!

Paltosuzdur kalbim kaçık dağında,
Çırılçıplak sendeliyor ağında…

Ve affetmiş bütün yaptıklarını,
Başka gönüllerde kaldıklarını!

Tırmandıkça sana yaklaşır beden,
Hasretin yavaşça yükselir yerden!

Ve burnumda bir tanıdık kokusu,
Sanki her yer bir kavuşma tortusu…

Az kaldı bak işte bitiyor matem,
Ve vücudum senin olacak her dem!

Ve uzandım avuç avuç saçına,
Taneleri kor düşürdü aklıma…

Ve ne zaman sen bu kadar soğuktun?
Sarılınca ellerimde boğuktun?

Üşümüştüm kalbini hissedince,
Sevinmiştim aşkım galip gelince…

Ve ölümü seyreyledi gözlerin,
Biraz baksan tutuşacaktı tenim!

Her hücrene tabi olmuş cesedim,
Bilmesen de içindeki bir benim!