Dört yanımda kardan adamlar
Ne erimek biliyorlar ne de konuşuyorlar
Kömür gözleriyle yüzümü çiziyor
Saplı süpürgeyle sırtıma vuruyorlar
Onları yapan çocuklarsa kenarda oturmuş halime ağlıyorlar
Bana eldivenler dolusu sen sunuyorlar
Bu kardan adamlar
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta