Kardan Adamlar Ölmesin

KARDAN ADAMLAR ÖLMESİN
Adamdır kardan adam,
Kocaman gövdesi, buz
gibi yüreği ile,
Kardan adamdır.
Üstüne yağar ince ince dertleri,
Koluna, kafasına, burnuna,
Yetmezmiş gibi nice dertleri,
Yağan dertleri de buz gibi.
Dertler yağar ince ince kor gibi yüreğine.
O kardan adamdır artık birkere,
Ezer yüreğini kendinden olan dertleri.
Yanar yüreği buzun ateşi ile,
Bozulur önce kafası, düşer burnu önüne.
İki kolu ile tutunamaz hiçbir kimseye,
Buzun ateşi ile yanar yüreğinin özü.
Su değilimidir buz gibi bedeninin özü,
Tutsamda suyu, söndürsem adamın yüreğini.
Kardan adam erir özünde adamlığının,
Adamdır minnet eylemez ayaza, güneşe,
Doğar çocukların mutlu avuçlarından.
Üçgünlük adamlığı vardır ahir ömründe.
Mutludur camdan kendine bakan çocuklar ile.
Sokak lambası aydınlatırken yalnızlığını,
Bastırır yüreğinde gecenin ayazlığını.
Adamdır kardan adam çocukların kalbinde,
Çekemez adamlığını katran kalpli olanlar,
Kıskanırlar çocukların nedensiz sevgilerini.
Tekme ile yıkarken cahil kardan adamı,
Yıkar aslında cahil kendi adamlığını.
Sebahattin Dağüstü Temmuz 2022