Kardan Adamlar Şiiri - Kazim Öztürk 2

Kardan Adamlar!

Yirmi iki Aralık bin dokuz yüz on dört, büyük dram;
Sarıkamış Allahuekber’de binlerce kardan adam!
Dağlara tırmandı Mehmetçik, kışlık elbisesi olmadan.
Yiğitlerimiz karlara gömüldü tek kurşun atmadan...
Kibir ve ihtiras uğruna, şehadete erdi Mehmetçik,
Çapsız komutanlarca, mezara girdi Mehmetçik!
Hala yüreğimiz yanıyor, ağlıyoruz bu drama,
Su serpemez hiç kimse, merhem olmaz yarama!
Ne Mehmetler, ne yiğitler düştü bu kutsal toprağa,
“Şehadet” yazdılar; dağa, taşa, suya, yaprağa…
Kardan adamlar bitmez, bitmeyecek hiçbir an,
Vatan, alelade toprak değil, kutsal mekân!
Her şehidin kanı var bu yurtta, bu toprakta,
Her gaziden, her yiğitten bir anı var bu toprakta!
Kardan adamlar, her biri kardelen, kar altında can veriyor,
Toprağa düşen her Mehmet, damla damla kan veriyor.
Geçmişten ders al, geleceğe ibretle bak,
Vatan böyle savunulur, böyle korunur ancak.

Kazım Öztürk 23 Aralık 2017