Güneşi gören kardan adamlar gibi
Eridi adamlığınız.
Anason kokmasa da sofralarımız.
“Kafası güzel”di dostluklarımız.
Yırtınca karanlığı kahkahalarımız,
Bizim dostluğumuzla aydınlanırdı sokaklarımız.
Bizim dostluğumuz; hiç bitmeyecek sandığımız.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta