Pencerenin önüne oturmuş karanlıga bakıyorum,
Yağıyor kar onu gecenin siyahına koyuyorum,
Dünyanın pisligini örtmesini soruyorum,
Karanlıgın aydınlıgı için karadan adam yapıyorum.
Yaşadıgım umutsuzluga umut olurmuydu,
Beyazlığı unutulmuş yarınları bulurmuydu,
Ateş gibi bir nehr akıyordu
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Devamını Oku
Ruhumla o ruhun arasından
Bahsetti derinden ona halim
Aşkın bu onulmaz yarasından.
Vurdukça bu nehrin ona aksi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta