Kardan Adam Yapıyorum Şiiri - Mustafa Hamiş

Pencerenin önüne oturmuş karanlıga bakıyorum,
Yağıyor kar onu gecenin siyahına koyuyorum,
Dünyanın pisligini örtmesini soruyorum,
Karanlıgın aydınlıgı için karadan adam yapıyorum.

Yaşadıgım umutsuzluga umut olurmuydu,
Beyazlığı unutulmuş yarınları bulurmuydu,
Yumuşaklıgı sorguladıgım günlere yorulurmuydu,
Güzel yarınlar için kardan adam yapıyorum.

Ezilen insanları sömüren dünyayı yıkıyordu,
Karanlık içerisinde pırıl pırıl parlıyordu,
Gök yüzünden düşüp insanlara gülüyordu,
Kötülüklerin olmaması için kardan adam yapıyorum.

Kar içinde oynayan çocukları gördüm,
Yarınlarda onların başına geleceklere güldüm,
Yanlarına varmak onlarla oynamaya yürüdüm,
Barışa hasret insanlar için kardan adam yapıyorum.

Baktım o güzellige örtermiydi dünyadaki pisliği,
Getirip bize verirlermiydi bu güzelliği,
Barışa kardeşliğe dostluğa olurmuydu özelliği,
Yaşanır bir dünya için kardan adam yapıyorum.

Musatafa insanlarla kardeş dost olup yaşamayı,
Aramızdaki kini nefreti çirkinliği ezilenlerle aşmayı,
Yağan karın zulüm işkence açlık çekenle barışmayı,
Geleceğe umutla bakanlar için kardan adam yapıyorum.

06.01.2013