Kardan adam yalnızlığım
Buz keser ay ışığında umutlarım
Ben acı çekmeye alışığım
Gece ayazında yar sızısıyım
Kar üstünde adım adım
Yokluğunda ayrılık sayarım
Herkes gider de sevdiğine
Bir ben kalırım birde yalnızlığım
Güneşten sakındığım
Köşe bucak ayazlarda sakladığım
Buzdan cemreler düştü yüreğime
Köz ile ıslandı buz ile uslandı gönlüm
Bir kış gecesinin kara yazılı ayazında
Sırıl sıklam aşk ateşiyim
Aklıma geldikçe gözlerin
Soğuk soğuk terlerim
Aşkın yasına düştü gönlüm sönmez ateşim
Karlar eriyince tutuşur benimde eteklerim
Ben yanarım aşk ile yare, aşk yangınıyım
Baharlar gelse de bitse kardan adam yalnızlığım
06/11/2008
MEKSEN KILINÇ
Kayıt Tarihi : 8.11.2008 09:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!