Doğarken ölmüştür de insan kardan adam misali;
Gökyüzünde parlayacak güneşe teslimdir kaderi...
Eritir günbegün insanı ısındıkça güneşi;
vurdukça ısısı yakar acıtır bedeni...
Bir acı ki bu içinde hediyesi kurtuluşun sesi;
Üstüne biçilmiş hazırdır bembeyaz kefeni...
O mavi gözlü bir devdi.
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Devamını Oku
Minnacık bir kadın sevdi.
Kadının hayali minnacık bir evdi,
bahçesinde ebruliii
hanımeli
açan bir ev.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta