yorgun vücudum, uykusuz gözlerim
tanırmısınız gecenin sessizliğini
tanırmısınız düşüncelerde yoğrulan
karmakarışık duyguları
bazen çok yakın
bazen yabancı
bazen bir deste gül yaptım koydum vazoya
oturttum masanın ortasına
sonra
kirpiklerimin kapanışı gibi gözlerimde
gölgesi düştü dibine sessizce
bazen isyan ettiler durgunluğuma
kar, fırtına oldular estiler yücelerde
donmaya durdular güneşten uzak
sonra
buz aldındaki suya indiler yavaşca
geceler suçlu değil uykusuzluğumdan
tomar tomar düşünceler ellerimde
kar topu yapıp oynayacağım kış gelince
sonra
kapınıza koyacağım kardan adam diye
28.07.1995
Hanife SabanKayıt Tarihi : 24.11.2006 16:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)