Kardan Adam
Daha dün oradaydın
Karların içinde küçük bir adam.
Üşüdüğün belliydi,
Boğazında atkın, başında şapkan.
Kömür gözlerinle bakışın
Havuç burnun
Hâlâ gözlerimde.
Sabah işe giderken
Selam verirdim sana içtenlikle.
Bu akşam geldiğimde,
Bir baktım ki gidivermişsin.
Bahçede kalmış
Kömür gözlerin havuç burnun.
Unutmuşssun almayı
Kızımın ödünç verdiği atkıyı,
bir de şapkayı.
Dayandığın süpürge sapı ağlamaklı,
şöyle diyordu kendi keni kendine;
Sakin bir adamdı
Iki küçük kızın yarattığı…
10 Mart 2005
Yavuz AtılKayıt Tarihi : 15.2.2014 14:27:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!