Dışarıda kar yağıyordu,
soğuktu odam...
Hırkamı omuzuna attım,üşümesin diye,
Kardan Adam...
Güneş çıkınca eriyip,kaybolurdun,
Sen en iyi dostuydun,çocukluğumun,
Yorulmadan beklerdin,soğuk gecelerde,
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta