Toprağa düşen kara sevindi,
O an beyaz bir sayfa gibiydi
Sevinçle koştu,adını yazdı beyaza.
Yanına içi boş bir kalp çizdi.
Ve adının yanı başına kardan adam.
Varlığını hissetmek için yanında,
Yuvarladı iki top kar topunu.
Güzel gözlerine bakabilmek için,
Siyah iki zeytindi gereken.
Üşüsün istemedi kaşkolunu verdi.
Kardan adam gülümsedi!
Bu kardan bir adamın aşkıydı.
Aşkıyla onun gönlünü ısıttı.
Gece uzundu, pencerede uyudu.
Sabah uyandı, kardan adam yoktu.
İki zeytin,bir havuç, bir de atkı kaldı.
Sevdiği kardan adamdan...
Kayıt Tarihi : 5.5.2012 10:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![İkram Gökhan Akcebe](https://www.antoloji.com/i/siir/2012/05/05/kardan-adam-84.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)