Kardan Adam Şiiri - Aydın Meriç

Telaşlı bir şubat akşamı
Soğuktan sızlar ellerim
Siyah eldivenlerim vardır
Lakin
Kış serttir, tıpkı düşlerim gibi

Buzlar sarkar çatılardan
Koparır bir tanesini
Veririm Kardan Adam’a
Kılıç niyetine
Yaşımız yedidir henüz
Savaş bizim için oyundur
Üşümemek için oynarız
Gerçi üşüse de belli etmez bana
Hani biraz da yalancıdır
Uzun burnunu kaşımasından anlarım
Kolumu atarım omzuna
Şöyle bir süzer beni
Yapraklar uçuşur aramızdan
Gamzeler belirir
Soğuktan Kızaran yanaklarımızda

Aradan zaman geçer
Güneşten olacak
Akmaya başlar gözleri
Vedalarda dâhildir,
Bizim dostluğumuza
“Seneye gene buluşalım” derim
Hafiften gülümser
Düşer kömürden yapılmış bir dişi
Ayrılırız kuş sesleriyle,
Bahar çiçekleriyle

2006