İçimden hoyrat bir rüzgar kopsun bir sabah...
Tüm karın agrılarımı koynuna saklayıp alsın benden...
Hükmettiğim mısralar hükmedemediğim hayat arkadaş olsun;
Bir türkü tutturup gene o rüzgardan imdat dilensin.. Ruhum...
Beni yarime atıversin bir zahmet...
Kaygıları poşetledi gönlüm bu sabah
Rüzgarın dostlugu kara kadarmış
Kardan bir adam olsa yerin tutar mı
Sarılsam dünyayı önüm katar mı...
Kayıt Tarihi : 4.1.2010 02:38:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (2)