Çığlık çığlığa yeryüzüne düşüyor parçalarım,
Beyaz, soğuk ve saf.
Yetişiyorum son anda kalbime,
Cılız bir dala tutunuyorum.
Kırık parçalarımdan bedenim doğuyor,
Günah şehirlerine dev heykellerim dikiliyor;
Çocuklar minik avuçlarına saklıyor güneşi.
Karanlığa saklasam da kendimi,
Kaçmak nafile, yarın güneş doğacak gözlerime,
Eriyip yok olmak benim kaderim.
Saflığım kirleniyor buralarda,
Günahlarını görüyorum hayatın.
Ben kardan adam,
Gözlerimde zeytin çekirdeği,
Burnumda külhanbeyi bir havuç,
Ne çare ki,
Paltomu çalıyor güneş!
Bedenim eriyor, yavaş yavaş,
Lav gibi akıyorum nehirlere...
Ali Aydın
Nisan 2003
Kayıt Tarihi : 12.1.2004 19:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Lav gibi akiyorum nehirlere...
siir güzel akici sonucu harika...Duygularin süzgecinden demlenip akan nefis bir bir siir olmus,,,
TÜM YORUMLAR (2)