Kardan Adam Şiiri - Gündüz Güneş

Kim kime layık görüyorsa o’na....

Neşemizdin,
Sevincimizdin,
Birliğimizdin,
Sen Kardan Adam.

Yuvarladıkça büyürdün;
Mahallenin çocukları
Üst üste koyardık
Koskocaman.
Ne kibirin vardı
Ne kendini
Bir şey sanırdın.

Sana ne oldu
Kardan Adam?

Su oldun,
Akladın pakladın,
Aktın aktın,
Ark oldun,
Dere oldun,
Çamur oldun,
Toprak oldun,
Tarla oldun,
Yeşil oldun,
Buğday oldun,
Un oldun,
Ekmek oldun…

Sana ne oldu
Kardan Adam.?
Soğukta, neşemizdin.
Yoklukta, sevincimiz.
Birliğimizdin,
Sen Kardan Adam.

Büyüyünce zamanla
Aslında
Ben seni unutmuştum.
Ta ki O’nu
Tanıyana kadar.

Terazinin
Bir tarafında
Kardan Adam
Bir tarafında O.

İnsan mısın; değil misin?
Kimliğinden sıyrıl
Bari...
Bari kıpırdama…

Yalnızlıktan don.
Utancından eri.
Kardan Adam ol.

Erzurum, 2005